DEĞER YOKSUNU

Can Oğul nasihat ata değeri,
Tutmayan sırtına vurur semeri,
Değeri sıfır sa yok sa ederi,
Can evinden vurur değer yoksunu.

Oğul değerini eyleme feda,
Sen gibi de vardır, ara, Dünya da
Seni canlarından düşürür cüda ,
Şaşkına döndürür değer yoksunu.

Sömürtme duygunu değer değmeze
Dayama ömrünü kadir bilmeze
Çevirir yolunu gider gelmeze,
Esir alır seni değer yoksunu.

Zamanın var iken kapılma düşe
Şaşkınlık sonunda yaramaz işe
Hayat zeminine sağlam taş döşe,
Yolunu şaşırtır değer yoksunu.

Kabahat kendinin mal eder sana
Bugünü konuşmaz takılmış düne,
Gün gelir birikir dayanır cana,
Dünde bırakılır değer yoksunu.

İbrahim TAŞAR
6 Haziran 2025 Söke

GÖZLERİM
Dile getirmeye yetmiyor gücüm
Bundandır tutuşur kan ağlar içim
Meçhule yüklenmiş yürüyor göçüm
Acıya gülümser yalan gözlerim

Bağlamış çareyi mecburiyetler
Hasıl olmaz, yarım, kalır niyetler
İster kahret ,ister, oku ayetler
Çaresiz arkada kalan gözlerim

Sessizdir çığlığı ,gelir derinden
Söz söylemez gururundan arından
Kör olsun durmasın çıksın yerinden
Değmez değersize yanan gözlerim

Baş yastıkta dertler geçer sıraya
Uyku çare gibi girer araya
Yine de bir merhem olmaz yaraya
Kahrından uykular bölen gözlerim

Uyanırsın kabuslarla rüyayla
Sınavın bitmedi yalan Dünyayla
Daha çok yanarsın sen bu hülyayla
Serabı su sanıp kanan gözlerim

İbrahim TAŞAR
03 Ocak 2021 Söke

KARIŞMA
Söz yürekten çıkıp gelmişse dile,
Bundan hisse düşmez yadlara ele,
Söylesin meramın acıysa bile
Dil doğruyu söyler,dile karışma!

Söyleyen el ise, söyler, üzülme,
Sakın mana verip, ona ezilme,
Yürü menziline vakur azimle
Dili olan söyler, ele karışma!

Herkesin değeri saklı özünde,
Yanarsın bir vakit varsa yazında,
Ağaçta kül olur kendi közünde,
Muhannet artığı küle karışma!

Sazım ses verince nağmeler ağlar,
Sedası figanı gönüller dağlar,
Bazen coşkun olup sel gibi çağlar,
Mızrabın dövdüğü tele karışma!

Kati karar üzerine söz olmaz,
Zemheri ayazı asla yaz olmaz,
Yaprak düşmeğinen hemen güz olmaz,
Yola revan olan kula karışma!

İbrahim TAŞAR
26 Nisan 2025 Söke

KEŞGE

Allah heç gulunu goymasa darda
Balıx tek asılı galmasa torda
Goyun guzusunu vermese gurda
Gözderinnen ağlar galmasa keşge

Ikilik defderi gapansa bir bir
Alemin dilinde olmasa xır gür
Harcamaya deymez kaç günkü ömür
Kem kelam dillere gelmese keşge

Gelem yazımızı yazmasın gara
Eyip başımızı salmasın dara
Özge hayal gurmaz gerip fuğara
Talehinnen xata gelmese keşge

Çiçeyhden topluyup bal yapan arı
Gördüğü günnerden galmasın geri
Garış garış gezip göyleri yeri
Emeği heç olup galmasa keşge

Birisi xırdadı, birisi yeke
Birisi günnernen tapmır bir tike
Birisi cındaya, birisi kürke
Her biri bir başka, olmasa keşge

Dünya da hayat da dalga dalgadı
Bazen ipek, bazen, demir halkadı
Bazıları güldü kimi ağladı
Ağlıyana heş kim gülmese keşge

Hayatta değişir mevsimler tekin
Değişmese torpax ekilmez ekin
Yaza da kışa da şükürle bakın
Hayatın sırrına erilse keşge

Sanmayın Ağlıyan bir ömür ağlar
Sular bazan coşar bazı da çağlar
Enişli çıxışlı haftalar aylar
Arada bir dibe vurmasa keşge

Biraz eksik ,fazla, eyleme kahır
Altında da vardır bir miktar bakır
Sularda ara bir bulanık akır
Yeterki tez vaxıt durulsa keşge


Fikirreşip yatır gelmir yuxusu
Nefesinnen çıxır açlık kokusu
Ezir xejeletliyh, o du gorxusu
Açlıkla imtahan olmasa keşge





Çekilif damarım guruyup ganım
Tökülüp tişderim, pükülüp belim
Dağılıpdı huşum, galmıyıp halım
Ömürde gojalıx olmasa keşge

Gurbetten yollarım çıxmaz sılaya
İntizarım cıxar arşı alaya
Her gün el açıram Ulu Mevlaya
Gönülde gurbetlik olmasa keşge

Şadlığa açılsa evler binalar
Daha ağlamasa garip analar
Gara bağlamasın gözel sonalar
Zamansız ölümler olmasa keşge

El şansına küsüp darda galmasa
Insanlar şad olup gamla dolmasa
Ayrılix olmasa güller solmasa
Gözeller gonsunu salmasa keşge



Teze eşitmişem yanıx sedanı
Yad almasın men alaram gadanı
Hardan taptın seni rusvay edeni
İnsanlar oyuna gelmese keşge

Ele deme mene söyle sözünü
Belke senin men güldürem üzünü
Hax mevla saxlasın oğul gızını
Heşkim naçar darda galmasa keşke



Sen Şirin ol men de delim dağları
Seyrana çıkanda seher çağları
Dolananda ovaları bağları
Mennen özgesine gülmese keşge


Nefesin çıxırsa umut tükenmez
Gati garar olan, yolunnan dönmez
Gojalan bedendi gönüller ölmez
Umudu hayalı ölmese keşge

Boyu fidan yeşil selvi dal kimi
Bir beri gel uzax ,durma el kimi
İğliyerdim seni gonca gül kimi
Kök salsa baxçamda solmasa keşge





Yazılıpsa çara yoxdu emire
Gül goxlamax ömür gatar ömüre
Gözü ceylan gaşı oxşar kömüre
Menen özgesine baxmasa keşke




Birisi ödüldü, birisi ceza
Biri ömür boyu çekeceyh eza
Galmasa gözeller soysuz arsıza
Eyiler kötüye tüşmese keşke

Biri yaradılıp kahır çekmeye
Yazık ki elleri ermez ekmeğe
Utanır olmuştur ele bakmağa
Hiç kimseler darda galmasa keşge


İnsanin değeri ölçüler huynan
Bed leke cıkmazki yıkansa suynan
Dünya da gözeldi yaxşıynan, eynen
Hakedene değer verilse keşge

Zerin gıymatını biler zergerler
Bülbüle haz verer tomurcux güller
Hesaba çekilip değer bilmezler
Müebbete mahkum olsalar keşge

Yarpax tökülende xezan olanda
Terkeyleyip getti, güller solanda
Çıxıp gelse garan,guşlar dönende
Sözünnen geriye dönmese keşge

Men bele gözele nece söz goşum
Gündüzler hayalim geceler düşüm
Bir gaxır bir enir nefesnen döşüm
Birden alev alıp yanmasa keşge

Bülbülü mesdeder güllerin şahı
Gonarda galxarda dalına kahı
Gülü çalı eder bülbülün ahı
Bülbül güle ırak galmasa keşge

Yar yar olsa yaralamam dilimnen
Öz gözümü nece töküm elimnen
Ölsem ağlamaz ki durup dalımnan
Yar deye zalıma ganmasa keşge

Üreğim yaralı galmışam naçar
Xoş sada kilitli kapını açar
Mehebbetdi yardan kim uzak gaçar
Mehebbeti saxda olmasa keşge

Kelebek çıraya tav olup ganır
Şavkına vurulup başına dönür
Nihayeti onun oduna yanır
Ganıp muxannete yanmasa keşge

Yar gereyh yarının sökeği ola
Kuşta yuva yapar güvenli dala
Eytibarlı yardan gelmez ki hile
Bedasıla urcah olmasa keşge

İbrahim TAŞAR

ŞENLİK BABAYA
Var olsun yiğitler siperde dağda
Vatanı milleti goymaz heç darda
Uyanıp gelse de Nikoli Çar da
Can sağıken yurt vermeyiz düşmana

Garsın Galasının ayı yıldızı
Silinmiş galmamış düşmanın izi
Mukaddes emirdir Şenliğin sözü
Can sağiken yurt vermeyiz düşmana

Arazı da aştı Şuşa da goşun
Şad olsun makamın ucalsın başın
Neslin dada yetti silinsin yaşın
Can sağiken yurt vermeyiz düşmana

Azat oldu yurdu Harı Bülbülün
Ondandır sedası sarı bülbülün
Şen çalsın kemani tarı bülbülün
Can sağiken yurt vermeyiz düşmana

Neslin gadim yurda dikmiş gözünü
Siperlere yaymış oğul gızını
Şenlik Baba demiş zaten sözünü
Can sağiken yurt vermeyiz düşmana

Ruhu şad olsun

25 Ocak 2021 SÖKE

MEN
Düşmüşem gam deryasına özümde değilem men
Yanmışam baştan ayağa ağıldan zayılam men
Gabul etmez xesiyetim baş eğem na necibe
Yar demişem demiyeydim top vura dağılam men

Dünyada kahıra batmış sahapsız oğulam men
Eşidenner min ah çeker pitmeyen nağılam men
Özümnnendi gelen cefa kimsenin yoxdu suçu
Atın deniz deryalara sularda boğulam men

Ömür verdim sabreyledim yetiştirdim tamı men
Güzel gün, hoşbext onların, goy çekeyim gamı men
Başa çattırdım görevim helal olsun emeğim
Barmağımnan yağ çıkarıp yandırmışam şamı men

3 EKİM 2020 SÖKE

BULAMAZSIN
Kırılmış ümitler tükenmiş arzu
Dolansan Dünyayı alemi arzı
Musanın asası Ferhatın gürzü Olsan da gönlüme yol bulamazsın

Mushafa binlerce yemin eylesen
Sevdiğim canları emin eylesen
Bütün lisanları temin eylesen
Bana söyleyecek dil bulamazsın

Şimşek olup çaksan kar olup yağsan
Bütün bulutları başıma yığsan
Dereler doldurup alemi boğsan
Gönlüme dolacak sel olamazsın

Taşısan suyumu Aras’tan Kür’den
Rüzgar olup essen ovadan kırdan
Kutsal kitapların dördüne birden
Okuyup ta çare hal bulamazsın

Acımaz içersin masum kanını
Tükettin çok çabuk yolun sonunu
Giysen Meleklerin libas donunu
Geriye dönecek yol bulamazsın

Canıma yönelse Cehennem harı
Üstüme yıkılsa Musa’nın Tur’u
Üflesen yüzüme İsrafil Sur’u
Ruhu uyaracak zil bulamazsın
İBRAHİM TAŞAR 12 EYLÜL 2021 SÖKE

Terketmiş zamansız yarenler tezden
Umudun tükenmiş düşmüşsün gözden
Alınır olmuşsun sohbetten sözden
Daha dayanacak halın kalmamış
Beklenmez tavırlar muhtaç izaha
Tatlı dil düşürmüş sinsi tuzağa
Her gün düşüyorsun daha uzağa
Geriye dönecek yolun kalmamış

Kurumuş umutlar hazana dönmüş
Gönül kanatlanıp ozana dönmüş
Sahte dost kuyunu kazana dönmüş
Turnalar inecek gölün kalmamış

Tükenmiş sohbetler kalmamış yaren
Ne yüze gülen var ne sual veren
Gönül tarumardır, bahçesi viran
Lal olmuş söyleyen dilin kalmamış

Ey aciz hesabım seninle değil,
Seni üzerime salan utansın
Aklınla karar ver kininle değil
Nolur bir kere de yalan utansın.
Çocuklar yanarken yokluk narına
Bunu gören, güvenir mi yarına
Bak İblisin nasıl gider zoruna
Hayasız hesapsız talan utansın.

Zalim kuru sözle yoluna gitmez,
Kösele surata tükrük kar etmez
Dil sebepsiz yere ahu zar etmez,
Sabrıma öfkeme dolan utansın.

Bir eli kaymakta bir eli balda
Masum Kurbanları sıralı yolda,
Samimiyet yoktur simada dilde,
Zalimi muteber kılan utansın.

Kıravatla soyan, sakalla soyan,
İrinle beslenen haramla doyan
Bunlardır her zaman seni yok sayan,
Sen değil başına gelen utansın.

Libasla gösteriş bezek verenden,
Sedayla kandırıp tuzak kurandan,
Adaletten haktan uzak durandan
Hakkını almadan ölen utansın.

Hükmün madalyamdır ar gelmez bana
Yağlı kurşun olsa işlemez cana
Haksızlığın sığmaz dine imana
Kirlenmeden temiz kalan bizimdir
Haksıza el pençe biat eylemem
Onursuzca güzelleme söylemem
Bilirsin ki el aman da dilemem
Gerçek olup dile gelen bizimdir

Dadaloğlu dinledi mi fermanı
Taşı deler mızrağının temreni
Köroğlu narası keser dermanı
Bizi bilen bizle gelen bizimdir

Mesken tuttu ıraktaki köyleri
Kuş etti kır ile doru tayları
Sonunu düşünsün Bolu beyleri
Adı Koç Köroğlu olan bizimdir.

Kaçak Nebi korkar mı ki saldattan
Dağlar onun inmez artık boz attan
Hecer ile.yarla gelen imdattan
Ruhumuza coşup dolan bizimdir